پایان‌نامه مقدونی توصیف زندگی که بخاطر افکار افراد قدم به مسیر اشتباهی گذاشته می‌شود

پایان‌نامه مقدونی

خلاصه: پایان‌نامه مقدونی حکایت وارونگی‌های سازگار است، از جوان تحصیل‌کرده‌ای که افکار آشوبش او را به اسارت مکان اشتباهی می‌برد و با مرد میان‌سال عجیبی آشنا می‌کند.

مقدمه پایان‌نامه مقدونی:
گاه همه چیز بر وفق مراد است و گاه به طرز هولناکی مقابلمان گارد می‌گیرد. گاه دل را از روی خوش زندگی چراغانی می‌کند و گاه با بی‌رحمی چنان زمینت می‌کوبد که تا پایان عمر رغبت نمی‌کنی بلند شوی! گاه حتی با تپش‌های بی‌سروسامانش دودمانت را به تاراج هر بیگانه‌ای می‌برد.
همه چیز شامل خیلی چیزهاست، اما در یک چیز خلاصه می‌شود. قلب؟! هه! امان از آن یک چیز حقه‌باز که قلب را سپر خودش کرده و به نام احساس آن، منطق خودش را وبال هفت نسلمان می‌کند! همه چیز را گردن عشق فلک‌زده نیندازید که همین عشق در همان مغز گردویی‌مان جا گرفته. بله! مغز مبارک، همان تسخیرکننده روان انسان‌ها که با آموخته‌هایمان سروکار دارد که اگر درست درمان بذرش نپاشی و آبش ندهی و علف‌های هرزش را نسوزانی، حاضر است عاقبت اشتباهت را با فنا دادنت امتحان کند!

قسمتی از داستان  پایان‌نامه مقدونی :

– تا بوده همین بوده. همه لقبی دارن که ذاتشونو می‌گـه. می‌ترسن از رو شدن دغل بازیاشون که رو نمی‌کنن.
– لقب شما چیه؟
دود پر مایه‌ای از بینی رهاند و خاکستر سیگارش را با ضربه انگشت، کنار کفش خاکی‌اش ریخت.
– اسکندر مقدونی. بابام رو لقب مقدونی کراش داشت. آخه سوادش می‌گفت مقدونی لقب همون کوروشه! حالا که دستش کوتاهه از دنیا، سِجِلمو عوض کردم. امروزیا می‌گن اسکندر اسدالله.
استفهام‌گونه پرسیدم: