بخشی از مقدمه رمان صورتک دورو :

حقیقت مطلق، خنده‌دار ترین ترکیبِ ممکن کلمات در کنار هم. انسان چیست؟ روحی که عقل دارد، یا جسمی که مغز دارد؟ اگر روح است، پس احتمالاً روح دو نفر جابه‌جا و اگر جسم است، به‌حتم به جنون دچار شده. ادوارد را می‌گویم؛ پسرک دنیای کوچک از جنس حقیقتی ساختگی.
زندگی در حق هیچ‌کس مهربان نبوده، پس برای او نیز این‌چنین است. شاید برای فرار و شاید برای تعادل، ادوارد به بنجامین و بنجامین به ادوارد تبدیل می‌شود.
بنجامین کیست؟ شاهزاده‌ی رانده‌شده، یا فرشته‌ی نجاتِ ساخته‌ی مغز بیمار ادوارد؟
در این داستان به‌دنبال پاسخ مطلق نباشید، چون وجود ندارد. برداشت برای شما آزاد است. شما تصمیم می‌گیرید و استدلال می‌کنید. رازها را حل و پیدا می‌کنید.
در نگاه اول همه‌چیز مبهم است؛ اما دقیق‌تر نگاه کنید. ابهامی وجود ندارد.
ادوارد وارد دنیای بنجامین می‌شود و بنجامین جای ادوارد را می‌گیرد.
گرداننده‌ی مملکت برزلند به پسر مرد معتاد تبدیل و دانش‌آموز خرده‌پا به دروغ زندگی خود وارد می‌شوند. گیج‌کننده، اما مشخص.
این داستان دو روی یک سکه است. شیر یا خط؟
صورتک… در اینجا واژه‌ای برای…

.