یک رمان عاشقانه آروم از ماجراهای اطرافمون و روزمرگی هایی که باید باهاش سر کرد.

رمان هوای تلخ

خلاصه: نه از جنس حوایم نه هوا! نه حوا ادمی ام نه لیلی دیوانه ایی!نه دختر شاه پریانم نه دختر گیسوکمند مادر!
نه روح اسمانی دارم نه زمینیش را!
انگار از دار دنیا فقط خودم را دارم که برای خودم باشم!
نه تنهایم و نه مشغول فقط کمی برای خودم کمرنگم!
نه برای کسی فقط و فقط برای خودم!
حوا و هوای خودمم ! عاشقی را تنهایی تجربه می کنم !
با خودم و خودم!
شاید هم باکسی که خود من است…
اما تو فقط با خودم باش برایت حوا که هیچ
هوا هم می شوم

.

مقدمه:
ماندن به پای تو فایده نداشت…
رفتم…
دیدی چه خوب ترک کردن را یادم دادی؟
دوستت داشتم اما نفمیدی…
یه روز برمیگردم … می ایستم کنار پنجره زندگیت
تماشا میکنم…
میخواهم ببینم ان هایی که دور برت را شلوغ کرده بودند هنوز هستند؟
مثل من پشتت هستند؟
خوبیت را اندازه من میخواهند؟
ولی به همان شلوغی دورت قسم…
پشتت خالیست…
به حرف هایم خواهی رسید…
اما دگر قصه من و تو تمام شده…
زندگی دگری خواهم ساخت…
بدون تو…
حماقت کافیست…