داستان کوتاه فلق روایت زندگی زنی است که تاریکی به زندگی‌اش چیره شده و او به دنبال دستی هست تا بتواند روشنایی زندگانی را به اون برگرداند.

رمان کوتاه فلق

خلاصه داستان کوتاه فلق :
داستان روایتگر درددل‌های زنی روستایی با خود و خدای خوده؛
زنی که قراره قربانی شه و هیچ قهرمانی هم برای نجاتش وجود نداره.
فلقه، سپیده‌ی صبح
و آیا روشنایی صبح می‌تونه نوری به ظلمات بخت اون بتابونه؟
آیا میشه فلق، معجزه‌ای برای اون شه؟

.

کلام نویسنده:

خود داستان بیشتر به سبک وان‌شات‌های قبلیمه تا داستان کوتاه.

فقط چون بلندتره و توضیحاتش هم جزئی‌تره، داستان کوتاه معرفیش کردم.

من اهل محدودکردن مخاطب نیستم؛

ولی اگه فکر می‌کنید علاقه‌ای به خوندن داستان‌های اجتماعی به دور از فانتزی و دنیای صورتی ندارید،

لطفاً این داستان رو شروع نکنید. در نتیجه همین‌طور، داستان رو می‌نویسم مثبت چهارده سال.

.

قسمتی از متن رمان:

طاها… طاها… دارم فکر می‌کنم چیزی هست که بیشتر از این کلمه تو مخم زنگ زده باشه؟ گاهی وقت‌ها، حس می‌کنم مغزم آهنی بوده، تو رطوبت زیادی هوای شرجی روستا زنگ زده و طاها شاید همون سمباده‌ایه که رو این زنگ کشیده و کشیده میشه و خراشم میده؛ مثل سخت‌پوست‌ها. فصل زندگی مشترک خیالیم با طاها، فصل پوست‌اندازیمه. طاها سمباده میشه و لایه‌ی بیرونیم رو می‌کنه و می‌بره و انقدر این کار رو تکرار می‌کنه که به لایه‌های اصلی می‌رسه و کم‌کم تموم میشم.
طاها شبیه یه دیوار بود؛ یه دیوار سیمانی. یه دیواری که میان پیچک می‌زنن که ضمختیش پوشیده شه. من همون پیچکه‌ام! من یه تودهنی محکم بودم؛ تو دهن همه کسایی که می‌گفتن طاها بیماره. من یه ماله بودم رو گند‌کاری‌های نادر و پسرعمه‌ی لـجـ*ـن طاها، متین. من یه پارچه سفید بدون لک بودم، همونایی که تا مهمون می‌رسه میندازیم رو مبلا مبادا کثیفی رویه و زدگی‌های دسته‌ها به چشم بیاد! من یه لیوان آب